ये ना...
चाफ्याच्या झाडाखाली...
फुल सापडणार नाही...
सुगंध शोधणार असशील ...
तरच ये....!

ये ना...
घनतुटक्या आभाळाखाली...
चंद्र सापडणार नाही...
तिमिरांत शोधणार असशील...
तरच ये.....!

ये ना...
मुक्त झऱ्याखाली...
मोती सापडणार नाही...
प्रलयं शोधणार असशील...
तरच ये....!

ये ना...
मऊशार दुलईखाली...
उब सापडणार नाही...
विण शोधणार असशील...
तरच ये....!

यायचं तर ये...
जायचं तर जा...नाहीतरी...
मी सापडणार नाही...
तुला शोधणार असशील...
तरच ये...!!!


---- चैताली.

चेहेऱ्यांची वाडी....

खिडकीतून बघताना
अंगणातल्या झाडाने
डोळे उघडून बघितले
आणि हाती ठेवली
आभाळाची कवडी

कवडीतून उधळताना
तुझ्या हास्याने
सात जन्म घेतले
आणि सहस्त्र फाटकी
स्वप्नं गुरफटली

स्वप्नांतून उडताना
भटक्या पाकोळीने
अग्निपंख विझवले
आणि आणून दिली
चेहेऱ्यांची वाडी

चेहेऱ्यातून हरवताना
ओरबाडल्या कातडीने
नक्राश्रू ढाळले
आणि परत आणली
झाडाची खिडकी

किंवा खिडकीचे झाड....


---- चैताली.

घिरट्याही वांझोट्या...बेनाम...!!!!

काही सुचतच नाहीये आज.....
शब्दांच्या पायरी-पायरीवरून निसटत आहेत भाव...
बंदच बरी...उघडली कोयरी..तर उगा सांडायचे कुंकू-बिंकू...
वाहिलेलेच बरे...फोडले नारळ ...तर उगा निघायचे खराब-बिराब...
इथे नैवेद्याच्या ताटालाच मुंग्या लागल्या असतील....
तर बाकीचं काय घेवून बसलात...??
फुलं-हार-तुरे...... पोथ्या-गाथा...
सगळंच वाहून-वाचून झालंय आता....
सम्पलाय सगळा साठा...... उतरतोय ताठा....

समजून-उमजून वाटच वाकडी झाली .....तर..
तर... पांथस्थानं काय करावं?
चालावं कडे-कडेने..... कि मागे सरावं....???
प्रश्न...प्रश्न.....प्रश्नांच्या मुंग्या...मुंग्यांसारखे प्रश्न....
कोण कुठला आगंतुक कृष्ण.....
बासरी वाजवून जातोय....आणि आपण धुंदावतोय...खुळावतोय...
बिकट वाट... सगळंच धुरकट..... आभाळाचीही फरफट....
एक तर गर्द घनराई......मन जणू एकटी-दुकटी बाई...
किती सावरावं....हरवावं.....परत सारवावं...??
घारीसारख्या घालाव्या घिरट्या.... भिर-भिर भिरक्या...
त्या पंखाना नाही गाव....ना ठाव.....
घिरट्याही वांझोट्या...बेनाम...!!!!




-----चैताली.

गच्चं भिजलं वेड...

येत असत घरा....उभा तो(पाऊस) वळचणीला.....
म्हणाला चल लावूया स्पर्धा.....
आज मि कोसळतो जास्त की तू ?

" चॅक " तोंडानेच काढला आवाज...
काहीच काम नाही का रे तुला?
सारखा माझा माग...
जा बरा गपगुमान....

त्याचं हे नेहंमीचंच आहे बहरल्यावर रुत....
मग माझ्यशिच लपाछपी...
मग माझ्यावरच शिरजोरी...
श्रावणात येतो नुसता उत.....

जा ना..जरा त्या पोरांशी खेळ...
माझीच का छेड?
नवरा रागवेल..लावशील मलाही...
तुझ्यासारखं..गच्चं भिजलं वेड...

घाबरलीस ना,आज जरा जास्तंच भरुन आलोय म्हणून...
सोडणार नाही,ओलं तुझं मन..करीन ओली तनू..
आलोय पुर्ण तयारीनिशी....

मग मीही खोचला पदर,
ओढ्ली त्याची चादर...
म्हटलं जीरवीन खाशी....
आणि लिहिली कविता लख्खं आरशी...मोरपिशी...

माझे शब्दं...त्याची टपटप...
बराच वेळ चालले तांडव....
सैरावैरा झाली रात्रं ..तीला सूचेना पहाट..

असं त्याचं माझं भांडण...
पण गट्टी काही सूटेना...तुटेना...
त्याची ओली चाहुल..मनात मावेना...मनात मावेना...

___चैताली.

अमावस्येच्या अंधाऱ्या रातीची घुसमट..

अमावस्येच्या अंधाऱ्या रातीची घुसमट..
काल ऐकली मी...
काय नव्हते त्यात...
सळसळ..थरथर..घालमेल..
तडफडीला,फडफडीला आवाज नव्हता त्या...
फक्त होती गहिरी खोली..... गुदमरून अंधारलेली...
मला माहित होतं....असंच असतं...
अशा रातीशी जास्त बोलणं रास्त नसतं...
पण तिलाही वाटत असेल ल्यावंसं..... चांदणं...
दुखत असेल असं..दर पंधरवड्याला...वांझोटं येणं....!!
उगाच फिरत बसते...मग ती अत्रुप्त आत्म्यांबरोबर...
स्मशानात बसून गप्पा मारते.... थडग्यांशी..
वेळ सरत नाही म्हणून...
खापरं गोळा करते फुटक्या मडक्यांची...
रस्ते सुद्धा साथ देत नाहीत तीला...
पडून असतात निपचित...तिमिरांध...!!
धावत सुटते मग ती अथपासून..इतिपर्यंत...
दिसतात मला तिचे अश्रू.... कट्टरकाळे अंधारथेंब...
बरं होईल..सापडली तीला जर एखादी...चंद्रशलाका..
साथीला राहील मग प्रकाश...चिरका...
बधिरलेला का होईना...!!!



---चैताली.

आणि गात राहिली.....माझ्या शब्दांविना....!!!!

MüÉsÉ qÉÉfÉÏ MüÌuÉiÉÉ WûUuÉsÉÏ...

ÌMÇüoÉWÒûlÉÉ qÉsÉÉ iÉUÏ AxÉå uÉÉOûsÉå...oÉåcÉælÉ fÉÉsÉå qÉÏ...

zÉÉåkÉiÉ xÉÑOûsÉå qÉaÉ WûÉiÉÉiÉ MüÉWûÏ cÉÉÇShrÉÉÇcÉÉ mÉëMüÉzÉ bÉåuÉÔlÉ...

oÉÍbÉiÉsÉÇ iÉU qÉÉfrÉÉcÉ AÉiÉ....ZÉÉåsÉ...

zÉoSÉÇcrÉÉ aÉÉåPûsÉåsrÉÉ iÉtrÉÉuÉU .....ÌaÉUYrÉÉ bÉåiÉ WûÉåiÉÏ iÉÏ...

LMüÉ WûÉiÉÉiÉ ÌuÉfÉsÉåsÉÉ xÉÑrÉï AÉÍhÉ SÒxÉîrÉÉiÉ ÌWûUqÉÑxÉsÉÉ cÉÇSì bÉåuÉÔlÉ.....!!!

"xÉZÉå ....MüÉ aÉÇ...??? ÂxÉsÉÏxÉ...!!!" qÉÏ qWûhÉÉsÉå....

irÉÉuÉU aÉÑRû MüOûÉ¤É OûÉMüiÉ qWûhÉÉsÉÏ...

"Nåû aÉÇ...!! MÇüOûÉVåûrÉ LuÉRÇûcÉ...

xÉÉUZÉÇ mÉÉlÉÉÇuÉU EiÉÃlÉ,pÉÉuÉÉÇiÉ xÉÉÇQÕûlÉ....

zÉoSÉÇiÉ AQûMÔülÉ.....pÉÉåuÉÇQûsrÉÉxÉÉUZÉÇ fÉÉsÉÇrÉ....

LMüOÇû UWûÉrÉcÉÇrÉ eÉUÉ...!" qWûhÉÔlÉ ÌTüxÉMüÉUsÉÏcÉ qÉÉfrÉÉuÉU...

qÉsÉÉ jÉÉåQÇû aÉsÉoÉsÉÔlÉ AÉsÉÇ..

QûÉåtrÉÉiÉsÉÇ mÉÉhÉÏ WûVÕûcÉ ÌOûmÉsÉÇ...

"qÉsÉÉ iÉUÏ MüÉåhÉ AÉWåû aÉÇ iÉÑfrÉÉÍzÉuÉÉrÉ.....??

rÉå lÉÉ.....AzÉÏ SÕU eÉÉF lÉMüÉåxÉ lÉÉ..."

iÉU iÉÏ Tü£ü WûxÉsÉÏ...qÉsÉÉ ÎfÉQûMüÉÃlÉ...

AÉÍhÉ aÉÉiÉ UÉÌWûsÉÏ.....

AÉkÉÏ xÉǧÉxiÉ.....lÉÇiÉU ÌuÉU£ü WûÉåuÉÔlÉ...MÑüPûsÉÉxÉÉ AÉiÉï UÉaÉ...

qÉÉfrÉÉ zÉoSÉÇÌuÉlÉÉ....!!!!

------ cÉæiÉÉsÉÏ.